Prawo i Sprawiedliwość zapowiada, że w trzeciej kadencji dokończy reformę sądownictwa, zablokowaną przez "opór zewnętrzny". Opozycja przestrzega, że będzie to oznaczało konflikt z UE i utratę funduszy na realizację KPO. Ale może zmiany w sądach uzasadniają taki koszt? Zapytaliśmy o to ekonomistów.
Teza 1: W długim terminie bilans korzyści i kosztów dla całego społeczeństwa z tytułu zwiększenia świadczenia wychowawczego z 500 do 800 zł miesięcznie na dziecko będzie dodatni.
Doktor hab. nauk ekonomicznych, profesor Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie
Odp: Nie zgadzam się
Niekoniecznie. Od początku wprowadzenia programu 500+ stoję na stanowisku, że jest to program socjalny, a nie wspierający dzietność. Dlatego też uważam, że środki są wydawane w nieefektywny sposób, tj. są po prostu marnowane przez wspieranie zamożnych rodzin.
Profesor nauk ekonomicznych, wieloletni pracownik naukowy Szkoły Głównej Handlowej.
Odp: Zgadzam się
Odpowiedź na tak postawione pytanie nie jest jednoznaczna i wymaga co najmniej dwóch komentarzy. Po pierwsze, podniesienie świadczenia powinno być połączone z wprowadzeniem kryterium dochodowego jego przyznawania. Po drugie, jest to rozwiązanie co najwyżej typu "second-best", choć w obecnej sytuacji w Polsce jedyne możliwe politycznie. Z ekonomicznego punktu widzenia, bardziej sensowne na dłuższą metę byłoby wprowadzenie rozwiązań systemowych zwiększających dostępność i jakość usług publicznych związanych z opieką nad dziećmi i edukacją oraz zwiększających elastyczność rynku pracy.
Doktor hab. nauk ekonomicznych, dyrektor Centrum Analiz Ekonomicznych (CenEA), wykładowca Uniwersytetu w Greifswaldzie.
Odp: Nie zgadzam się
Wsparcie rodzin z dziećmi w formie świadczenia wychowawczego przekłada się na istotną poprawę warunków materialnych rodzin – w szczególności tych o niskich dochodach. Jednak powszechny charakter tego świadczenia niesie za sobą wysokie koszty i oznacza, że trafia ono również do rodzin, których sytuacja materialna nie zmienia się znacząco w wyniku tych transferów. Powszechność świadczenia oznacza brak dostosowania wsparcia w zależności od potrzeb rodzin, a wysoki koszt ogranicza inne wydatki z budżetu państwa, które mogłyby również wspomóc rodziny z dziećmi. Jeśli są w budżecie dodatkowe środki na rodziny z dziećmi, to priorytetowo należałoby podnieść wsparcie w ramach świadczeń rodzinnych, a w kolejnym kroku zreformować system tak, by w ramach jednego instrumentu wsparcie móc różnicować w zależności od potrzeb rodzin.
Platforma Obywatelska zapowiada podwojenie kwoty wolnej od podatku dochodowego. W praktyce oznaczałoby to sporą obniżkę opodatkowania pracy. Mogłoby się wydawać, że ekonomiści będą tym pomysłem zachwyceni. Wielu popiera go jednak tylko warunkowo.
PiS wraca do pomysłu tzw. emerytur stażowych, które miałyby przysługiwać kobietom po 38 latach pracy, a mężczyznom po 43 latach pracy. Ekonomiści w większości uważają, że taka reforma oznaczałaby w praktyce obniżkę wieku emerytalnego.
Niskie wynagrodzenia nauczycieli powodują braki kadrowe w szkołach, co negatywnie wpływa na jakość kształcenia. Większość ekonomistów uważa, że zażegnanie tego problemu uzasadnia nawet spory wzrost wydatków publicznych na edukację.
Wśród wielu złych wiadomości z całego świata docierają do nas świetne informacje o stanie polskiej gospodarki. Przynajmniej wtedy, kiedy słuchamy rządzących.
Bariera popytu, z którą zmagali się polscy producenci, zaczyna kruszeć. Na horyzoncie widać konsumpcyjny boom, który utrudni obniżenie inflacji do celu NBP.
Dokładnie tydzień temu Polska odniosła nie jedno, ale aż dwa wielkie zwycięstwa.
Spowolnienie w polskiej gospodarce nie jest skutkiem restrykcyjnej polityki pieniężnej, tylko wysokiej inflacji. Dlatego inflację trzeba zdecydowanie zdusić – uważa Bogusław Grabowski, były członek Rady Polityki Pieniężnej.
Słuchając wypowiedzi prezesa Kaczyńskiego, premiera Morawieckiego czy innych polityków PiS, trudno oprzeć się wrażeniu, że kłamstwo jest jednym z głównych elementów strategii informacyjno-propagandowej rządzącej partii.
Jeśli Rada Polityki Pieniężnej będzie się upierała przy obniżkach, to złoty będzie nadal tracił na wartości – mówi Piotr Bielski, dyrektor departamentu analiz ekonomicznych w Santander Bank Polska.
Stany Zjednoczone zainwestowały w Afganistanie 145 mld dol., w Iraku koalicja zainwestowała 220 mld dol. I nic to nie dało – mówi „Rzeczpospolitej” Beata Smarzyńska-Javorcik, główna ekonomistka EBOR.
Szokowa obniżka stóp procentowych sama w sobie inflacji mocno nie zmieni. Nieodpowiedzialna była z zupełnie innego powodu.
Logika postępu technologicznego wskazuje, że zatrudnienie w administracji publicznej powinno spadać. Jednak przy niskiej presji na optymalizację kosztów obserwujemy wręcz wzrost zatrudnienia.
Badania sugerują, że inwestycja w przyciągnięcie do pracy w szkole najlepszych nauczycieli nie może się nie zwrócić. Tymczasem nauczycieli brakuje, bo ich wynagrodzenia są niskie.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
